Manne don goarggastalat

bahávuođainat,

fámolaš olmmái?

Ipmila oskkáldasvuohta bistá

geažos beaivvi.

Don smiehtat heavaheami,

du njuovčča lea bahájuonalaš

dego saddjojuvvon niibi.

Don ráhkistat bahá buori sajis,

giellásiid ovdal

go duohtavuođa. Sela

Don ráhkistat bilideaddji

sárdnuma,

behtolaš njuovčča.

Dan dihte Ipmil njeaidá du

agálaš áigái,

dohppe du ja rohtte du

olggos goađistat,

son gaikkiha du luovos

ealli olbmuid eatnamis. Sela

Vuoigatlaččat oidnet dan ja ballet,

ja sii boagustit ja dadjet:

“Die lea olmmái

gii ii atnán Ipmila suodjinis,

muhto dorvvastii

iežas stuorra riggodahkii,

son anii bahávuođa

gievravuohtanis.”

Muhto mun lean dego suhkkes

oliivamuorra Ipmila viesus.

Mun dorvvastan

Ipmila oskkáldasvuhtii álo

ja agálaččat.

Mun giittán du agálaččat

das maid leat dahkan.

Mun bijan doaivvu du nammii

ovttas daiguin geat ballet dus,

dasgo dat lea buorre.